Oud en nieuw in Tupiza, Bolivia

Op oudejaarsavond zijn we met z´n allen uit eten gegaan. Even van tevoren was het gaan regenen. De regen bracht kou met zich mee. Niet zo koud als in Nederland natuurlijk, maar voor plaatselijke begrippen behoorlijk fris. Ik had het gewoon koud! Na middernacht gingen we naar het plein. Normaal is het hier een groot feest, met veel ruiters met poncho´s en traditionele dansen. Maar nu regende het en het was koud. Er liepen wel veel mensen, maar veel minder dan gebruikelijk. Twee lange meiden huppelden als gekken mee tussen de Bolivianen. Ja hoor, Nederlanders...

De volgende dag was het beter weer. We waren uitgenodigd bij oom Hernán. Als de zon schijnt is het meteen warm. We zaten in de patio in de schaduw. De neefjes waren boven aan het oefenen met de elektrische gitaar, de nichtjes zaten met z´n allen in een andere kamer, de kleintjes deden computerspelletjes en de broers en zussen haalden beneden herinneringen op. Sommigen hebben elkaar al 11 jaar niet gezien, en dat ze met z´n allen bijelkaar waren is nog veel langer geleden. Er zijn acht broers en zussen. Alleen de oudste broer, die slecht ter been is, kon er niet bij zijn. Hem hebben ze later met zijn allen opgezocht in het dorpje waar hij woont, zo´n 20 kilometer verderop. Er waren oude foto´s waar Lilian op staat toen ze twee jaar oud was.

Mike en Michel kregen als cadeau een beker met dobbelstenen. We leerden een Boliviaans dobbelspel, een soort Yahtzee. Lilian had voor iedereen een paar delfsblauwe klompjes en een verjaardagskalender (een onbekend fenomeen in Bolivia). Een gezellige dag.

De foto´s zijn te vinden in de map `Nieuwjaarsdag´ op drivehq.com.