Weerzien met de familie

Uiteraard was Lilian heel blij om haar ouders en broer weer te zien. We betrokken een kamer in het hotel van de familie, Heel veel tijd om bij te praten was er niet, want er stonden drommen mensen te wachten om bier en limonade te kopen van de winkel van Lilians ouders. De volgende dag was het zondag. Dat is het enige moment in de week dat de winkel heel even dichtgaat, als de familie tussen de middag buiten de deur gaat eten. Ze hebben een grote Toyota Landcruiser. Ik mocht hem besturen naar een eetlokaal in een buitwenwijk. Hier worden traditionele Boliviaanse gerechten geserveerd. Toeristen zul je hier gegarandeerd niet aantreffen. Boliviaans eten bestaat meestal uit grote stukken vlees. Voor mij als vegetarier is het geen feest, maar met groenten, aardappels, maiskolven en wat sla ben ik al snel tevreden.

De gasten van het hotel krijgen in de eetzaal hun ontbijt geserveerd. Ik maak meestal zelf wat klaar in de keuken. Er zijn twee kamermeisjes. Van de ene krijg ik altijd een glas ver gepérst sinaasappelsap. Tussen de middag almuerzo en dan gaan we 's avonds laat meestal in een restaurantje wat eten. Sinds de laatste keer dat ik hier was, twee jaar geleden, zijn er heel veel Italiaanse restaurantjes bijgekomen. Dat is goed nieuws voor een vegetarier. Ik heb al heel wat lekkere gerechten gegeten, waaronder gnocchi, spaghetti, lasagna en natuurlijk pizza.

Lilians vader en moeder zijn allebei 63 jaar oud. Ze hebben vier kinderen; Ruldin, Freddy, Elffy en de jongste is Lilian. De oudste en de jongste dochter wonen in het buitenland, Ruldin in Portugal en Lilian in Nederland. Elffy woont in de naastgelegfen stad Tarija, op zo'n acht uur rijden. Freddy woont nog thuis. Met z'n allen zijn ze druk met het familiebedrijf: twee hotels met 'agencia de turismo' en een winkel voor de verkoop van vooral limonade, bier en sterke drank. Ze zijn officieel agent van Coca Cola en diverse andere limonade- en biermerken. Dat betekent dat ze per stuk verkopen, maar vooral ook in grote hoeveelheden aan vele kleinere winkeltjes in Tupiza.



In de hostals hebben ze alles van slaapzalen met gedeelde douche en wc tot kamers met eigen voorzieningen. Een van de belangrijkste activiteiten is het organiseren van vierdaagse jeeptours naar de lagunes en het zoutmeer van Uyuni. Daarnaast organiseren ze paardrijtochten van drie uur tot vijf dagen. In de hotels werken ongeveer vijf meisjes. In de winkel zijn er twee of drie sjouwers. De chauffeurs en koks die de jeep´tochten begeleiden zijn met ongeveer dertig in totaal en de gidsen die de paardrijtochten doen zijn er ook minstens twintig. Alles bijelkaar is het een hele onderneming, waar broer Freddy en de ouders het erg druk mee hebben. Ze zijn eigenlijk altijd, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in touw.

Lilians ouders zijn hele lieve, hartelijke mensen. Het is een hele hechte familie. Ze werken keihard, hebben af en toe ook wel eens mot, met Zuid-Amerikaans temperament, maar leggen het ook snel weer bij. Ze hebben tussen het werken door vooral veel gein met elkaar. Het is leuk om hier te zijn.




(op de foto's Lilian met haar zus en vader (aan de telefoon) in de agencia en met haar moeder voor de winkel)