Heaven, Hell Or Houston

Rotterdam op zondagochtend in de jaren tachtig, toen er nog geen koopzondagen waren. Dat is de eerste indruk als we uit de bus stappen in Downtown Houston, 815 Pierce at Travis. Het is ruim, kaal, het waait en de enige mensen op straat zijn een paar zwijgende zwervers.

Houston is geen stad voor voetgangers. De stoepen zijn breed, maar de afstanden te groot. Everything is bigger in Texas. Het is donderdag, even over negenen. De kantoren zijn begonnen, iedereen zit binnen te werken. De enkele automobilist die nog onderweg is, vindt gemakkelijk een parkeerplaats. Alles is ruim opgezet. Het zal iets van zeventien graden zijn, maar in de schaduw van de wolkenkrabbers, met een koele wind, lijkt het kouder.

We schieten een cafetaria in om iets warms te drinken en de meegebrachte t-shirts aan te trekken op de wc. Binnen zitten een paar construction workers met hun bouwhelm op aan hun koffie te nippen. Lilian gaat kijken of er nog iets te eten valt. Ze heeft direct contact met de Spaanstalige dames achter de counter. Ook in Houston komt meer dan de helft van het winkelpersoneel uit Mexico, Puerto Rico, Guatemala, of een ander Centraal-Amerikaans land. Het meisje, dat op de jonge Jennifer Lopez lijkt, spreekt Engels met een charmant accent. Haar oudere collega spreekt accentloos zuidelijk Amerikaans en als ik haar wat vraag noemt ze me sweetheart of honey.

Met een volle maag en allerlei tips voor sightseeing nemen we afscheid. Het zonnetje schijnt en de temperatuur is aangenaam. Lilian wil graag op de foto met twee leden van de Mounted Patrol Division,van de HPD, de Houston Police Department. De agenten wensen ons hartelijk een aangenaam verblijf in H-Town, zoals ze de stad noemen.We zijn hier nog maar net, maar de mensen de we tegenkomen zijn vriendelijk en behulpzaam.

Op Main Street Square komen we bij het historische deel van de stad.Hier zijn nog wat oude huizen te zien uit de begintijd.

Heel erg antiek zijn de huizen niet, want Houston werd pas gesticht in 1837. Zoals het hoort in Amerika was dit een particulier initiatief van twee investeerders uit New York. Op dat moment was nog niet duidelijk waar Texas bij hoorde. Mexico was net onafhankelijk geworden en dat was inclusief het huidige Texas. De eerste settlers uit het Oosten waren het daar niet mee eens. Er werd heftig gevochten tegen de indianen en tegen de Mexicanen. Onder aanvoering van Sam Houston wonnen de Engelstaligen de strijd. Texas scheidde zich af van Mexico en werd een republiek, met Sam Houston als president. Als eerbetoon werd de stad naar hem vernoemd.Niet lang daarna sloot Texas zich aan bij de confederatie.

Houston werd groter vanaf het moment dat het kanaal naar zee was gegraven. Toen er later olie werd gevonden, groeide de stad pas echt. Inmiddels is het oppervlak van de stad Houston groter dan de provincie Utrecht. Texas is zeventien keer groter dan Nederland. Er wonen vijfentwintig miljoen mensen, waarvan ongeveer tien procent in Houston.

Langs de oever van de Buffalo Bayou, die zich in beton gegoten onder de enorme gebouwen van het Theatre District door slingert, komen we bij het Downtown Aquarium.


Binnen vergapen we ons aan de wondere wereld van de diepzee en de jungle.

Hoe de Amerikanen het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar elk dier is actief en toont zich in volle glorie aan de bezoekers.

In Nederlandse dierentuinen heb ik alleen bewegingsloos slapende slangen gezien, hier kronkelt de python uitdagend langs het glas. De witte Bengaalse tijger, die eerst rustig in een hoekje ligt, rekt zich uit en voert onverwacht een aanval uit op een jongen. Zich in zijn volle lengte uitrekkend springt de tijger tegen het glas, op een paar centimeter van de bezoeker, die van schrik achterover valt.

We lopen terug langs het gemeentehuis en de bibliotheek, door het zakendisctrict.

Het is lunchtijd en alle kantoormedewerkers stromen naar buiten. Een enkele zakenman draagt een hoed, als JR Ewing van de serie Dallas. Uit een lunchroom klinkt de muziek van zangeres Beyoncé, die hier vandaan komt, net als de baardige rockers van ZZ Top. Zij schreven het nummer Heaven, Hell Or Houston:

So farewell, my darling

Perhaps we’ll meet again
On some sin-infested street corner in Houston Texas.