Fiesta de Reyes

Voor de Tupiceños is het feest na oud en nieuw nog niet gedaan. Het nieuwe jaar begint altijd met een nieuwe feestweek, namelijk van de Drie Koningen, het Fiesta de Reyes. Dit feest vindt plaats in een buitenwijk van Tupiza, Remedios genaamd, aan de andere kant van de rivier.

Elke dag is gewijd aan een andere lekkernij uit de streek. Er is divers vermaak in de vorm van kermisstalletjes, tafelvoetbal, biljard en livemuziek. Verder gaat het om veel eten en drinken. Gisteren gingen we met een wagen volgeladen naar het feestterrein.

Lilian was blij dat haar broer Freddy een (zeldzame) vrije avond had genomen om met ons naar het feest te gaan.

Lilian probeerde raak te schieten in de schiettent. Ik betwijfel of ze het geweer op de correcte manier vasthoudt.

Er was een concert van het trio (?) Cuatro por Tupiza. Daarna kwam er een groep van jongens en meisjes die traditionele dansen uitvoerden. De meisjes zwierend met hun korte plooirokjes en lange vlechten en de jongens stoer in hun rode poncho met witte hoed. De meeste traditionele dansen beelden werkzaamheden uit die te maken hebben met het bewerken van het land. Ze lopen rond alsof ze een blaar op hun voet hebben, maar zo hoort dat. Het ziet er sierlijk uit.

Op het onverharde terrein, bezaaid met stenen, zat een vrouw in een grote ketel te roeren. Ze verkocht bekers warme melk. Voor de meisjes puur en voor Freddy en mij met een scheut cognac.

Typische zoete lekkernijen van Bolivia zijn de geglazuurde appels op een stokje en een soort saté van vruchten, gedoopt in chocolade. Overal was rook van de barbacues waarop het vlees lag te verbranden. Het belangrijkste deel is echter de gang met zo'n vijftig tenten. Hier houdt de jeugd zich bezig met een belangrijke traditionele bezigheid, het comazuipen. Grijnzend zitten ze aan houtentafeltjes te drinken. Uiteindelijk waggelen ze over het terrein tot ze plotseling door hun hoeven zakken. In de meest vreemde houdingen blijven ze dan bewusteloos liggen, tot ze weer wakker worden. Het zou me niet verbazen als een deel van hen dan opnieuw gaat drinken.

Wij doen daar niet aan, en gaan keurig naar huis. Daar zit zoals altijd de hond Simpático weer te wachten, die blij is dat we terug zijn.