Terug in Asuncion

De officiele naam van Asuncion is La Muy Noble y Leal Ciudad de Nuestra Señora Santa María de la Asunción. Dat betekent zoiets als De Zeer Edele en Trouwe Stad van Onze Lieve Vrouwe Maria van de Hemelvaart. Gesticht in 1537 door de Spanjaarden, wordt Asuncion als een van de oudste plaatsen in Zuid-Amerika ook wel de Moeder der Steden genoemd.

Er wonen momenteel tussen de 5 en 600.000 mensen in de stad zelf, en zo´n 2,8 miljoen in totaal met alle voorsteden erbij. In het rustige centrum liggen alle belangrijke plekken binnen loopafstand. Aan het Heldenplein staat het Panteon, waar alle helden liggen uit de vele bloedige oorlogen die dit land in het verleden heeft uitgevochten. De regeringsgebouwen liggen langs de rivier, zoals het presidentiele paleis.

De huidige president is de socialist Fernando Lugo. Vroeger was hij een bisschop. In die tijd heeft hij verschillende kinderen verwekt, van wie hij sommige inmiddels heeft moeten erkennen. Van 1954 tot 1989 heerste hier Alfredo Stroessner, de zoon van een Duitser en een van de langst zittende dictators. Hij wist staatsgrepen te voorkomen door zijn ministers en generaals ruim te laten meedelen in de opbrengsten van de smokkel die in die tijd door de staat werd georganiseerd. Paraguay was in die tijd een echte bananenrepubliek, een parodie op een Zuid-Amerikaanse dictatuur, met alle cliche´s die erbij horen. Na vijfendertig jaar werd ook Stroessner verjaagd na een coup gepleegd door onder anderen zijn eigen zoon en een minister die vele jaren zijn trouwe bondgenoot was geweest.


Tegenwoordig zijn er geen staatsgrepen meer, maar voor de zekerheid ligt tegenover het paleis nog wel een oorlogsschip. Op nog geen dertig meter vanaf het paleis van de president beginnen de sloppenwijken, die illegaal zijn gebouwd op de oevers van de Rio Paraguay. Aan de overkant is alles nog groen, geen bebouwing. Er zijn ook geen bruggen.

In het centrum vind je naast moderne gebouwen ook vervallen huizen uit de koloniale tijd.


Paula en Arthur wonen in een rustige wijk, even buiten het centrum.

Ze hebben een tuin met veel exotische fruitbomen.

Het grote huis wordt bevolkt door drie honden en vier katten.

Paula en Arthur namen ons mee naar een gezellig Spaans restaurant.

Binnen hing het vol met Spaanse posters. Aan een detail kun je zien dat we niet in Spanje zijn, maar in Paraguay, namelijk links achter mij. Een schedel met een tekst over dr. Mengele, de beruchte Engel des Doods uit Auschwitz, die na de oorlog een Paraguayaans paspoort kreeg. Het bizarre verleden van dit wonderlijke land is in Paraguay nooit ver weg.