Praia das Pitanguieras

Hotel Gávea bevindt zich op éen van de twee punten die de baai omarmen. Bij de ingang slaan metershoge golven stuk op de rotsen. Twintig meter verder begint het brede zandstrand. Gasten krijgen op verzoek een stoel en een handdoek.

Er loopt een meisje over het strand. Gracieus, zoals alle vrouwen hier. Hé, ze komt deze kant op! Met een stralende glimlach overhandigt ze ons een menukaart. Doe mij maar een cerveja dan! Bijna juichend loopt ze op een drafje weg. Heel ver weg, naar het wagentje waar ze eten en drinken verkopen. En daar komt ze al weer over het strand, met mijn ijskoude blikje Brahma op een dienblad.

Ik voel me bijna schuldig, want heen en weer is het minstens een halve kilometer lopen. Dus ik geef maar wat extra. Inclusief fooi komt het op ongeveer 70 eurocent, dus dat kan er wel af.

Met Lilian kijk ik uit over de branding. Surfers hebben vandaag een topdag. Rechts in de verte zien we grote schepen de haven van Santos in- en uitvaren. Opeens staat het meisje weer voor me. Ik was kennelijk niet duidelijk geweest, want ze komt het wisselgeld brengen. Dat dubbeltje mag ze houden. Voor dat geld zitten we hier op de eerste rang! Ik neem nog een slokje bier terwijl ik haar heimelijk nakijk vanachter mijn zonnebril. Brasil! Divirto-me muito!