Tupiza, la joya bella
De volgende ochtend worden we wakker in het mooie Tupiza. Het is kerstmis, maar dat is hier toch anders dan thuis. Het werk in het hotel staat nooit stil. Zoals gewoonlijk gaat Lilian meteen aan de slag.
Intussen laat ik Paula en Arthur Tupiza zien. Arthur ziet een boodschap op de muur die hem wel aanspreekt en die hij graag wil meegeven aan de jongere lezertjes. No a las drogas, si al deporte, oftewel "Nee tegen drugs, ja tegen sport".
We besluiten sportief te doen en de berg te beklimmen waar bovenop het kruisbeeld van Christus staat. Van hier heb je een mooi uitzicht over de stad. De klim naar de berg is een kruisgang, met twaalf kapelletjes. Arthur is een spotter. We bereiken heelhuids de top, maar ik hou mijn hart vast.
En jawel, wat ik al vreesde, wordt bewaarheid. De aarde opent zich en de spotter dreigt te worden verzwolgen. Ik had hem nog zo gewaarschuwd.
Arthur heeft zijn lesje wel geleerd. Het was de wijn die zijn spottende tong in beweging had gebracht. Hij wil zijn leven beteren; fluks meldt hij zich aan bij de plaatselijke afdeling van de Anonieme Alcoholici.
Na al deze emotie is het tijd om wat stoom af te blazen. Rond deze tijd van het jaar is het in Tupiza elke avond feest. Ook hier begint het echter niet voor middernacht. We zijn wat aan de vroege kant. Voor Paula is dat geen beletsel om als eerste de nog lege dansvloer op te stappen.
Dan kunnen de mannen natuurlijk niet achterblijven. Snel gaan we met de beentjes van de vloer.
Dat hadden de plaatselijke jongens en meisjes niet verwacht, dat gringo's ook op traditionele muziek zo soepeltjes uit de voeten kunnen!
Het wordt een groot feest, op bijna 3.000 meter boven de zeespiegel.
Onvermoeibaar gaan de gringo's door.
Gezelligheid kent geen tijd, maar morgen is het weer vroeg dag, dus we gaan op tijd naar huis. Vlak bij huis komen we el Simpático tegen, oftwel de knapperd, de hond van de familie.
Paula en Arthur hebben zelf drie honden en vier katten. Ze zijn gek op beesten en worden al snel goede vriendjes met el Simpático. Maar dan wordt het toch echt tijd om onder de wol te gaan. Arthur wenst zijn nieuwe vriendje welterusten.
Het was weer een enerverende dag. Kerstmis 2009 is tot een einde gekomen. En zo keert de rust weer in Tupiza.

3 Comments:
Lieve Jeroen en Lilian,
Wat een leuk verslag weer!
Heerlijk Tupiza!!
Enige foto's van de "gringo's".
Leuke mensen die van dieren houden!
Groetjes,
madre Joke
Grappig man, alleen wel jammer dat je mijn kale plek ziet. Kan je die niet fotosjoppen? Hier alles goed, zwaar dieet, potverdorie 4 kilo aangekomen sinds jullie komst, en ik mot strak zijn voor het carnaval in Rio straks, en Paulita ook. Besos, Arturito
Grappig man, alleen wel jammer dat je mijn kale plek ziet. Kan je die niet fotosjoppen? Hier alles goed, zwaar dieet, potverdorie 4 kilo aangekomen sinds jullie komst, en ik mot strak zijn voor het carnaval in Rio straks, en Paulita ook. Besos, Arturito
Post a Comment
<< Home