Regen

Zo tegen de helft van de middag komen er hier soms wat wolken overdrijven. Deze zijn welkom, want in de volle zon is het behoorlijk warm. Meestal blijft het droog, maar gisteren begon het opeens te druppen. Daarna kwamen de bliksemschichten. Op een paar druppels na, was het nog droog. Toen begon het.

Heel even was er wat milde regen en toen werd de kraan in één, snelle slag opengedraaid. Het hoosde. Vaak komt het water dan loodrecht naar beneden, maar nu stak er tegelijk een enorme wind op. Het kletterde tegen de ramen. De donder weerkaatste knallend tegen de rode bergen rondom de stad. Onweer in de bergen is anders dan in de polder. Het was net of de Dag des Oordeels was aangebroken. Een hels kabaal.

Hier in de Andes is de grond hard als steen. Op geen enkele manier kan het water in de bodem wegzakken. De rotsen maken de aanleg van een ondergronds rioolstelsel erg moeilijk. De kosten zijn hoog en geld is er niet. Het riool ligt er wel voor de afvoer van het afvalwater, maar is niet berekend op de regenval. Het water loopt daarom over de hellende straten naar beneden, naar de rivier.

Bij een bui als deze staat er bijna vijftig centimeter water in de straat. Van een waterschap dat zorgt voor droge voeten heeft men hier nog nooit gehoord. Wie wil oversteken zal moeten waden.


Het water staat niet stil, maar stroomt als een kolkende rivier naar beneden. Lege flessen en ander afval vaart met hoge snelheid voorbij. Omdat de riolen overlopen, komt er een vreselijke putlucht omhoog. De stoepen zijn hoog genoeg, het water loopt hier niet naar binnen. Toch zie ik mensen verderop in de straat hozen met emmers.


Auto's komen als speedboten langs, met hoge golven.

Twee uur later is het weer voorbij. Tamelijk snel verdwijnt het water en drogen de straten weer op. Het stof en vuil blijft achter.